کد مطلب:46236
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:186
آيا آيه شريفه «فمن يعمل مثقال ذرة خيرايره و من يعمل مثقال ذرة شراًيره» با شفاعت منافات ندارد؟
در صورتي كه در آيه مذكور دقّت شود اين مطلب روشن مي گردد كه اين آيه با تأثير ويژه اي كه هر يك از اعمال دارند، نه تنها منافات ندارد، بلكه مؤيد نيز هست. توضيح اين كه مثلاً توبه يكي از اعمال است و عملي است كه آمرزش گناهان را به دنيال دارد; در اين صورت مقتضاي جمله اوّل كه هر كس به قدرِ سنگيني ذرّه اي كار نيكي انجام دهد، آن را مي بيند، اين است كه هر كه توبه كند آثار و نتايج آن را خواهد يافت و اثر و نتيجه توبه آمرزش گناه است و با توبه، ديگر گناهي(كه صاحب آن را عقوبت كنند) باقي نمي ماند، تا گفته شود طبق جمله دوّم كيفر آن گناهان را در قيامت خواهد ديد.
در مورد شفاعت نيز چنين است. شفاعت تنها نسبت به اشخاصي است كه با داشتن ايمان به خدا و رسول و ولايت خاندان پيامبر((صلي الله عليه وآله)) يك شايستگي ويژه در آنها به وجود آمده باشد. بنابراين قابليّت براي شمول شفاعت كه پرتوي از رحمت گسترده الهي است، بر اثر ايمان به وجود مي آيد و همان گونه كه اين آيه تأثير توبه را در آمرزش گناه نفي نمي كند، تأثير ايمان را در قابليّت شفاعت نيز نفي نمي كند.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـ1023ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.